اثردز های مختلف کافئین و یک جلسه فعالیت ورزشی فزاینده بر استرس اکسایشی و آنتی اکسیدان های آنزیمی مردان فعال

هدف پژوهش حاضر، بررسی اثر دزهای مختلف کافئین و یک جلسه فعالیت ورزشی فزاینده، براسترس اکسایشی (mda به عنوان مبیّن پراکسیداسیون لیپیدی) و آنتی اکسیدان های آنزیمی: کاتالاز، گلوتاتیون پراکسیداز، لاکتات دی هیدروژناز و سوپر اکسید دیسموتاز، در سرم خون مردان فعال بود. 10 داوطلب از میان دانشجویان پسر رشته تربیت بدنی انتخاب شدند و در یک آزمون دو سوکور با مصرف دزهای mg/kg 5 و mg/kg 9 کافئین (گروه های تجربی) یا دارو نما بر روی نوارگردان تا رسیدن به واماندگی شرکت کردند. هر آزمودنی در سه روز مجزا، هر جلسه تحت یکی از شرایط دزهای کافئین یا دارونما قرار گرفت. نمونه های خونی پیش آزمون و پس آزمون جمع آوری شد. نتایج تحقیق در گروه های تجربی کاهش معنی داری را برای mda آشکار ساخت (05/0 > p). از سوی دیگر، دز mg/kg 5 کافئین باعث کاهش معنی دار کاتالاز و افزایش معنی دار gpx ,ldh و غیر معنی دار sod شد. همچنین، مصرف دز mg/kg 9 کافئین به صورت معنی داری gpx, ldh, cat را افزایش و sod را کاهش داد (05/0 > p). همچنین در میان گروه های تجربی برای متغیر mda تفاوت معنی داری ملاحظه نشد (05/0 < p)، اما این اختلاف برای gpx، ldh , , cat sod به سطح معنی داری رسید (05/0 > p). برای متغیرهای mda، sod,cat ,gpx ,ldh میان گروه های تجربی با دارونما تفاوت معنی داری به دست آمد (05/0 > p). هر چند این اختلاف میان دز mg/kg 5 کافئین و دارونما در متغیرهای sod و ldh و cat معنی دار نبود (05/0 < p). درنتیجه دزهای mg/kg 5 و mg/kg 9 کافئین، استرس اکسایشی ناشی از فعالیت وامانده ساز را کاهش داد و سیستم آنتی اکسیدانی آنزیمی را به طور موثری بهبود بخشید. به نظر می رسد دز 9 درمقایسه با دز mg/kg 5 کافئین در تقویت سیستم آنتی اکسیدانی آنزیمی بدن پس از فعالیت ورزشی وامانده ساز به طور موثرتری عمل می کند.